Titanic’in batmasından iki yıl önce, 1910’da ünlü yazar Morgan Robertson tarafından “Futility” adlı bir kitap yazıldı. Kitapta, benzer özelliklere sahip bir gemi (Titan) Kuzey Atlantik’te buzdağına çarparak batıyor.

Titanic’in yapım maliyeti yaklaşık 7 milyon dolar ve modern para cinsinden bu rakam 150 milyon dolara denk geliyor.

Gemide bulunan en değerli eşya, birkaç gün önce yapılan bir müzayede de 1.5 milyon dolara satılan bir elmas kolyeydi.

Titanic’in bacasından sadece üç tanesi işlevsel olup geri kalanların ikisi sahte ve sadece dekorasyon amaçlıydı.

Gemi, o zamanlar mevcut olan en büyük taşıyıcı makine olan Diesel motorları yerine buhar gücü kullanıyordu.

Titanic, o sırada dünyanın en zengin insanlarından bazılarını taşıyordu. Bu yolcular arasında John Jacob Astor IV, Benjamin Guggenheim, Isidor Straus ve Molly Brown gibi isimler vardı.

Titanic, ilk kez yüzme havuzu ve fitness merkezi olan bir yolcu gemisiydi.

Gemide bulunan tüm yatak çarşafları, 20.000 adet tuzlu su sabunu ve 12.000 adet havlu gibi büyük miktarda temizlik ürünü ile birlikte yapıldı.

İlk kez bir gemiye asansörler yerleştirildi.

Gemide 4.000 şişe şarap ve 8.000 puro vardı.

Titanic’in batışından kurtulan son yolcu olan Millvina Dean, hayatının geri kalanını sadece Titanic hakkında konuşmaktan kaçınarak geçirdi.

Gemi batarken, filmlerde de sıkça kullanılan “Nearer My God To Thee” isimli bir Hristiyan ilahisi çalındı.

Gemi, 14 Nisan 1912’de saat 23:40’ta buzdağına çarptı ve yaklaşık iki buçuk saat içinde battı.

Titanic’te bulunan cankurtaran botlarının sayısı, gemideki insan sayısından daha azdı.

Geminin batması sırasında, denizdeki suyun sıcaklığı -2°C (28°F) idi ve çoğu insan hipotermiden dolayı hayatını kaybetti.

Birçoğumuzun bildiği gibi, “Titanic” filminin yönetmeni James Cameron da Titanic’in enkazını keşfeden ekibin arasındaydı.

O dönemde dünyanın en lüks oteli olarak kabul edilen, New York’taki Waldorf Astoria, Titanic’in batışından sadece iki yıl sonra açıldı.

Batığın bulunduğu bölge, “Titanic Resifleri” olarak biliniyor ve şu anda bir denizaltı müzesi ve turistik bir cazibe merkezi haline geldi.

Gemi batarken, bazı insanlar cankurtaran botlarına kaçmak için diğer insanları iterek ölümüne neden oldular.

Birinci sınıf yolcular için ayrı bir salon olan “The Ritz” adlı bir restoran vardı ve burada her gece canlı müzik performansları yapılırdı.

Gemide 1.317 yolcu ve 885 mürettebat üyesi vardı.

İlk kez bir gemide, kablosuz telgraf cihazı kullanıldı.

Geminin kaptanı Edward Smith, daha önce pek çok transatlantik sefer gerçekleştirmiştir.